با پوگـبا ; از یونایتـد تا یوونتوس !
 |
او ابتدا درباره ی خانواده ی خود صحبت می کند :
" فلورنتین ، بیشتر دمدمی مزاج ، که به عنوانِ مدافع در سن اتین بازی می کند ، ماتیاس ، پخته تر ، که او برعکس آن یکی برادرم مهاجم است و در تیمِ کرو آلکساندرا در انگلستان بازی می کند . هر دو بازیکنِ ملی پوش برای گینه هستند "
" آنتوان ، پدرم ، او می خواست فوتبالیست شود ، بعد مربی ، او محرکی برای ما است . من با دیدنِ نوارهای ویدئوییِ پله ، مارادونا و حتی پاپین رشد کردم . می خواستم قدرت و بی باکیِ پاپین را داشته باشم . من پینگ پنگ بازِ خوبی هستم و افرادِ کمی هستند که می توانند با من رقابت کنند . باید بگم که خانواده ی من همیشه پافشاریِ زیادی برای درس خواندن داشت و که من در درس یک قهرمان نبودم و نه حتی یک احمق "
" پدر و مادرِ من از هم جدا شدند و من با مادرم ماندم . من خیلی زود از خانه رفتم ، اما راضی بودم . تنها بودم اما از تنهایی رنج نکشیدم . عصرها با خانواده ام تلفنی صحبت می کردم "
بالوتلی ؟
" فکر می کنم که او خیلی رنج کشیده باشد،زخم هایی از دورانِ کودکی وجود دارند که بهبود پیدا نمی کنند ، اگر احساس کنی که تو را زیاد دوست ندارند،این باعث می شود که نتوانی حوادثی که در گذشته اتفاق افتاده است را فراموش کنی . باید او را درک کرد،او زندگیِ سختی داشته است ، او به نظر یک bad boy است اما سرشتِ او خوب است "
" در منچستر به دلیلِ این که شکلِ موهای ما مثل هم بود ما را اشتباه می گرفتند . من کتاب درباره ی اسلام و همچنین کتابِ تورام "ستاره های سیاهِ من" را می خوانم . پدرِ من یک پروفسور بود که فقط درباره ی فوتبال مطالعه نمی کرد . سعی می کنم ریشه و اصل خودم را بفهمم ، از کجا میام و چه کسی هستم . من به موسیقیِ رپ علاقه دارم ، دیوانه ی اسپاگتی با میگو هستم ، دیوانه ی فیلمِ آپوکالیپتو اثرِ مل گیبسون هستم "
" چند وقت پیش برای اولین بار به گینه رفتم،زیبا،اما سخت.آنجا با اقوامم آشنا شدم . در پایتخت مشکلاتِ زیادی از قبیلِ آب ، برق و غذا وجود دارد . مردمی که در اینجا (اروپا) از زندگی ناله می کنند در نظر نمی گیرند که یک قسمت از آفریقا هیچی ندارند . رفتن به آفریقا منقلب کننده است اما نگاه را به زندگی عوض می کند "
فرانسه ؛ قهرمانِ جامِ جهانیِ سالِ 98 ...
" آن زمان من 5 سال داشتم،اما آن فرانسه،که قهرمانِ جهان بود و برزیل را شکست می داد تصورِ من را عوض کرد . آن موقع ما بهترین بودیم . می خواستم آنری و زیدان باشم ، هرچند که بُتِ من رونالدو بود.او را دوست داشتم زیرا این احساس را به من میداد که توانایی انجامِ هرکاری را داشت . به آدریانو هم علاقه داشتم . اما به لطفِ پدرم من با نوارهایِ ویدئوییِ پِله که به هر طریقی می توانست گل بزند و کاری نبود که او نتواند انجام دهد رشد کردم . از زیکو و گارینجا هم ویدئو می دیدم "
درباره ی فرگوسن و آمدن به ایتالیا ؟
" فرگوسن کسی است که در درک کردنِ بازیکنان و فهمیدنِ آنچه که هنوز آنها نمی دانند که باید باشند بی همتاست . فرگوسن از عمق به مسائل نگاه می کرد ، ضعف های بازیکنان را پیدا می کرد و آنها را بهبود می بخشید . در خیلی از این موارد به موفقیت می رسید ، او به بازیکنان اعتقاد داشت ، حتی به من که کم بازی می کردم "
" او درباره ی ایتالیا به من گفت که در آنجا خیلی نژادپرستی وجود دارد و اذیت خواهی شد . با این نظر مخالفم . همچنین به دلیلِ اینکه در آنجا (انگلیس) مشکلاتِ زیادی برای یاد گرفتنِ انگلیسی داشتم ، 6 ماه آموزش هایِ جهنمی ای را پشتِ سر گذاشتم "
" درباره ی نژادپرستی به او پاسخ دادم که در همه جا نژادپرستی وجود دارد و هیچکس از آن در مصون نیست ، حتی در انگلیس.همانطور که نشان دادند جان تری و لوئیس سوارزی که بر سرِ اِورا 7 بار فریاد زد: کاکا سیاه . همچنین هوادارانِ ما هم نمی دانند که زمانی که به بازیکن ِ تیم حریف به دلیلِ رنگِ پوستِ او توهین می کنند من را هم دارن اذیت می کنند . این یک بازی است و نباید با اهانت کردن باعثِ خراب شدنِ آن شد "
" هواداران باید درک کنند که بازیکنان حق دارند که به سبکی که دوست دارند زندگی کنند . ما پول در میاوریم ، آنها را نمی دزدیم . اگر می خواهم یک ماشین ِ زیبا برای خودم بخرم این به من مربوط است و هیچکس نمی تواند برای آن من را سرزنش یا ارزش ِ ورزشیِ من را به دلیل ِ آن زیرِ سوال ببر د. من کسی هستم که هنوز باید به قله برسد ، اما آگاه هستم به این که شهرت می تواند ضرر هم داشته باشد "
" فوتبالِ ایتالیا تاکتیکی تر و فیزیکی تر از فوتبالِ انگلیس است . اما اکنون آن را دستِ کم می گیرند . در ایتالیا فشار ، اضطراب و سختی و دقتِ زیادی وجود دارد. در زمین بازیکنانی هستند که به خوبی تو را مارک می کنند . اما با این وجود فوق العاده است "
روانشناسان در فوتبال ؟
" من به آنها نیازی ندارم . عصرها تلفنی با پدر و مادرم صحبت می کنم و همچنین مادرم اغلب برای دیدنِ من به اینجا می آید . از بودن در یووه خوشحالم ، اما پنهان نمی کنم که در کودکی آرزو داشتم که در آرسنال و بارسلونا بازی کنم . و اکنون رویای این را دارم که با تیم ملی ِ فرانسه برابر ِ تیمی که برادرانم در آن بازی می کنند قرار گیرم ، این می تواند بازیِ بسیار زیبایی باشد "
درباره ی گارسیا ؟
" من را شگفت زده کرده است.هر چند که هر دو فرانسوی هستیم اما شخصاً او را نمی شناسم . مشکلی با تطبیقِ خود با رم و کشورِ جدید نداشته است . می خواهیم بازیِ روزِ 5 ژانویه رو ببریم ، و انکار نمی کنم که ناراحتیِ حذف از لیگِ قهرمانان هنوز پابرجاست . در استانبول شرایطِ لازم برای بازی کردن وجود نداشت . اما هنوز جام هایی باقی مانده اند ، از بردنِ اسکوتو تا بردنِ جام جهانی.من به فرانسه اعتقاد دارم "
درباره ی یوونتوس؟
" یوونتوس برای من زیدان ، ترزگه و ندود و استعداد ، کلاس ، اصول و حس ِ تیمی است . می دانم که قول دادن کافی نیست و باید عمل کرد . من پیشرفت کرده ام ، اما مسیر ِ طولانی ای وجود دارد و من می خواهم به آن برسم . می دانم که استعداد دارم و باید آن را به نمایش بگذارم "
" تیم ترجمه انجمن یوونتوس "
«به اشتراک گذارید»
سهیل شناس خوش«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده:
